Friday, February 27, 2009

பொங்கலோ பொங்கல்

'பண்டிகை நெருங்குகிறது. இந்த முறை பூர்ணா, விஷ்வா, வர்ஷா எல்லோரும் விரும்பும்படி ஏதாவது வாங்க வேண்டும்.' என்று நினைத்தவுடனேயே அதுதான் நினைவிற்கு வந்தது. சின்ன வயதில் இருந்தே அதன் மீது ஆசை.

'என் அப்பாவால்தான் அதை எனக்கு வாங்கிக் கொடுக்க முடியவில்லை. நானாவது என் பிள்ளைகளுக்கு அதை வாங்கிக் கொடுப்பேன். ஆம். நல்ல ஐடியா. கையில் இப்பொழுது ஓரளவு பணமும் இருக்கிறது. இந்த முறை வாங்கிவிடலாம். ஸ்பேஸ் ஷட்டில். இந்த முறை விடுமுறைக்கு பூர்ணாவையும், குழந்தைகளையும், அதில் அழைத்துக் கொண்டு எங்காவது கோள் சுற்றி வரலாம்.', இந்த எண்ணம் வந்ததுமே, எனக்கு மூளை பரபரத்தது.

உடனடியாக எனது பாங்க் பாலன்ஸை செக் செய்தேன். மார்கெட்டில் ஷட்டில் விற்கும் கம்பெனிகளின் தளங்களை வருவித்து சிறிது நேரம் அனலைஸ் செய்தேன். சாக்ராஸ் கம்பெனிதான் சிறந்ததாகத் தெரிகிறது.

சாக்ராஸ் கம்பெனியின் தளத்தில் "விற்பனைப் பிரதிநிதி உதவி" என்றதைத் தொட்டேன்.

ஸிந்தசைஸ் செய்த அழகான குரல் "ஆண் வேண்டுமா? பெண் வேண்டுமா?" என்றது.

"ஆண்" என்றேன்.

அடுத்த நொடி, எனக்கு எதிரில் மேஜையும் நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்த அந்த மனிதனும், ஹை டெஃபினிஷன் ஹோலோகிராஃபிக் ப்ரொஜக்ஷன் பிம்பமாக உருவாயினர்.

"ஹலோ ஸர், நான் சாக்ராஸ் ஸ்பேஸ் விங் கம்பெனியின் விற்பனை பிரதிநிதி ராஜீவ். உங்களுக்கு உதவுவதற்காக தயாராயிருக்கிறேன்."

"நான் ஒரு ஸ்பேஸ் ஷட்டில் வாங்கலாம் என்றிருக்கிறேன்.உங்கள் கம்பெனியின் ஷட்டில்கள் பற்றிய விவரங்களை சொல்ல முடியுமா?"

"எக்ஸெலண்ட் ஐடியா ஸர். சரியான இடத்துக்குத்தான் வந்திருக்கிறீர்கள். முதலில் உங்கள் விருப்பங்களை கூறுங்கள். அதற்கேற்ற மாடல்கள் பற்றி விளக்குகிறேன்."

"ஃபைவ் ஸீட்டர் அல்லது சிக்ஸ் சீட்டராக இருக்க வேண்டும். கண்ட்ரோல் செய்வது எளிதாக இருக்க வேண்டும். ஐந்து பேருக்கு தேவையான பொருட்களை எடுத்துச் செல்வதற்கு இடம் இருக்க வேண்டும். காம்பாக்டாகவும் இருக்க வேண்டும்."

"சாலிட் ஃப்யூல் எஞ்ஜின் வேண்டுமா? லிக்விட் ஃப்யூவல் எஞ்ஜின் வேண்டுமா?"

"எதுவாகயிருந்தாலும் ஓகே. இரண்டு எரிபொருளுமே மார்கெட்டில் கிடைக்குமல்லவா?"

"ம்ம். உங்களது தேவைகளுக்கு ஏற்றார் போல எங்களிடம் மூன்று மாடல்கள் இருக்கின்றன. இது முதல் மாடல்" என்று அவன் கை நீட்டிய திசையில் அந்த மாடலின் ஹோலோகிராஃபிக் பிம்பம் உருவானது.

"பெயர் சாக்கி. ஐந்து பேர் அமரலாம். பே லோட் 3 டன். மிகவும் சிறியது. ஃபுயூவல் சேம்பரில், 8 மணி நேரம் தொடர்ந்து எரிப்பதற்குத் தேவையான எரிபொருளை நிரப்ப முடியும். 2 ராக்கெட் பூஸ்டர்கள், சாலிட் ஃப்யூவல் எஞ்ஜின். விலை 5,134,999.

அடுத்து இந்த மாடலின் பெயர் ராஸ். ஆறு பேர் அமரலாம், பே லோட் 4 டன். ஃப்யூவல் சேம்பர் கெபாசிட்டி 10 மணி நேர எரிபொருள். 3 ராக்கெட் பூஸ்டர்கள், சாலிட், லிக்விட் இருவகை ஃப்யூவல் எஞ்ஜின்களும் உண்டு. விலை 6,245,999. இது மார்கெட்டில் இப்பொழுது அதிகமாக விற்பனையாகும் மாடல். இந்தத் திருவிழா காலத்தை முன்னிட்டு, இரண்டு ஸ்பேஸ் ஷூட்டுக்கள், இந்த மாடலுடன் இலவசம்.

அடுத்த மாடல் கிரா. ப்யூர்லி லிக்விட் ஃப்யூவல் எஞ்ஜின். ஆறு பேர் அமரலாம். இரண்டு ராக்கெட் பூஸ்டர்கள். 9 மணி நேர எரிபொருள் கெபாசிட்டி. பே லோட் 3.5 டன். விலை 5,869,999. ஒரு ஸ்பேஸ் ஷூட் இலவசம்.

என்னைக் கேட்டால் நீங்கள் ராஸ் மாடலை எடுத்துக் கொள்வது சிறந்தது என்பேன். இதில் உங்களுக்குத் தேவையான எல்லா வசதிகளும் இருக்கின்றன. இரண்டு ஃப்யூவல்களையுமே உபயோகப்படுத்தமுடியும் என்பது இதன் சிறப்பு. மேலும் அதிகக் கெபாசிட்டி ஃப்யூவல் சேம்பர். மேலும்....."

"பாதுகாப்புக் குறைபாடுகள் ஏதும் உண்டா? பழுது ஏற்பட்டால் என்ன செய்ய வேண்டும்?"

"சாக்ராஸ் ஸ்பேஸ் விங்கின் ஷட்டில்கள் இதுவரை ஒரு முறை கூட விபத்தில் சிக்கியதில்லை. இதுவரை வாங்கியவர்கள் யாரும் ஒரு முறை கூட பழுதானதாக ரிப்போர்ட் செய்ததில்லை. விசாரித்துப் பாருங்கள். எங்கள் கம்பெனியின் பாதுகாப்பு விதிமுறைகள் அப்படிப்பட்டவை."

"தெரியும். டிஸ்கவுண்ட் உண்டா?"

"ஓ! சாக்கி, கிரா, இரு மாடல்களுக்கும் 12 சதவிகிதம் டிஸ்கவுண்ட் இருக்கிறது. ராஸ் மாடலுக்கு டிஸ்கவுண்ட் கிடையாது. அதற்குப் பதிலாகத்தான் ஸ்பேஸ் ஷூட்டுக்கள்."

"எனக்கு நீங்கள் அதே 12 பர்சன்டேஜ் டிஸ்கவுண்ட் கொடுப்பதாயிருந்தால், நான் ராஸை வாங்கிக் கொள்கிறேன். இல்லையென்றால் நான் வேறு கம்பெனிகள் பார்க்க வேண்டும்."

"கொஞ்சம் இருங்கள்" என்றபடி, அவன் தன் முன் இருந்த திரையோடு ஏதேதோ பேசினான். பத்து நிமிடத்திற்குப் பின், "ஓகே ஸர். எங்கள் கம்பெனி உங்களுக்கு ஃப்ரீ கிப்டுடன் 10 சதவிகிதம் டிஸ்கவுண்ட் தர சம்மதித்து விட்டது. உங்களிடம் லைசன்ஸ் இருக்கிறதல்லவா?"

"இருக்கிறது."

"டெஸ்ட் ரைட் ஓட்டிப் பார்க்கிறீர்களா. எங்கள் கம்பெனி அஸ்ட்ரானிக் உதவுவார்."

"இல்லை தேவையில்லை. என்றைக்கு டெலிவரி செய்வீர்கள்?"

"பென்டிங் ஆர்டர்ஸ் நிறைய இருக்கிறது. 14ம் தேதி காலையில், நீங்கள் டெலிவரி எடுத்துக் கொள்ளலாம்."

"லேட் ஆகாதே?"

"இல்லை ஆகாது. வீ காரண்டீ யூ. எந்த முறையில் பணம் கட்டப் போகிறீர்கள்?"

"ஃபைனான்ஸ் ஏற்பாடு செய்ய முடியுமா?"

"நிச்சயமாக. வீ.இ. மணி, ஈசிஈசிஈ பாங்க், என்.டி.எஃப்.சி பாங்க், ஆகிய கம்பெனிகளை நாங்கள் பரிந்துரை செய்கிறோம். ஏதாவது ஒன்றில் நீங்கள் கடன் பெற்றுக் கொள்ளலாம்."

எனது பாங்க அக்கவுண்ட் ஈசிஈசிஈயில் இருக்கிறது. அதனால் அதிலேயே எடுத்தால், தவணை கட்டுவது எனக்கு வசதியாக இருக்கும்.

"நான் ஈசிஈசிஈ வங்கியில் கடன் பெற விரும்புகிறேன்."

"ஒரு நிமிடம். முதலில் இந்த பாரத்தை நிரப்புங்கள்."

நிரப்பினேன்.

"பெயர் எதாவது பொறிக்க வேண்டுமா?"

சில விநாடி யோசித்தேன். "P2V2 என்று ஆங்கிலத்தில் பொறித்து விடுங்கள்", எழுதிக் காட்டினேன்.

"சில நொடிகளில், வங்கிப் பிரதிநிதி உங்களை சந்திப்பார்." என்றவாறு காற்றில் ஓரிடத்தில் தொட்டான்.

இப்பொழுது ராஜீவ், அவனது மேஜை நாற்காலிகளோடு மறைந்து, அந்த இடத்தில் இன்னொருவன் தோன்றினான்.

"ஹல்லோ ஸர். நீங்கள்தான் பிரவீனா?"

"ஆம். நான்தான்."

"ராஸ் ஷட்டில் வாங்க விண்ணப்பமளித்திருக்கிறீர்கள் இல்லையா? நோ பிராப்ளம். வயது, சம்பளம் எல்லாம் பிரச்சனையில்லாமல் இருக்கிறது. உங்கள் தகுதிக்கு எங்கள் வங்கியால் ஷட்டில் விலையில் 80 பர்சன்ட் வரை கடன் தர முடியும்."

"95 பர்சன்ட் என்று விளம்பரப்படுத்துகிறீர்களே?"

"அதற்கு நீங்கள் கடன் தொகைக்கு குறைந்த பட்சம் பாதி மதிப்புள்ள சொத்து எதையாவது அடமானம் வைக்க வேண்டியிருக்கும். உங்களுக்கு சொந்தமாக ஏதாவது கொஞ்சம் நிலம், வீடு ஏதாவது இருக்கிறதா?"

"இல்லை வேண்டாம் நான் வேறு இடங்களில் முயற்சி செய்கிறேன்."

"மிஸ்டர் பிரவீன், ஒரு நிமிடம். உங்களிடம் ஃப்ளையிங் கார் இருக்கிறதா?"

"இருக்கிறது."

"தென் யூ ஆர் எலிஜிபிள் ஃபார் 90%. சொல்லுங்கள் எத்தனை வருடங்கள் தவணைத் திட்டம் வேண்டும். எங்களிடம் 1 வருடம், ஒன்றரை வருடம், மூன்று வருடம், ஐந்து வருடம் என்று நான்கு திட்டங்கள் இருக்கின்றன. குறைந்த வருடத் தவணை என்றால் வட்டி வீதம் அதிகமாக இருக்கும். இந்த தகவல்களைப் பாருங்கள். எது வேண்டும் என்று நீங்களே தேர்வு செய்யுங்கள்."

"நான் ஒன்றரை வருடத் தவணைத் திட்டத்தை எடுத்துக் கொள்கிறேன்.”

“ஷட்டில் பார்க்கிங்கிற்கு இடமிருக்கிறதா?"

“இருக்கிறது.”

"ஓகே. உங்கள் கணக்கில் இருந்து ஒவ்வொரு தவணையையும் ஆட்டோமேட்டிக்காக எடுத்துக் கொள்ள உங்கள் அனுமதி தேவை. அது போக டாகுமெண்ட், ப்ராஸஸிங் சார்ஜஸ் எல்லாம் 94,387 ஆகும். அதையும் உங்கள் கணக்கிலிருந்து கழித்துக் கொள்ள உங்களது அனுமதி தேவை. அதனால் உங்களது இந்த அனுமதி ஹோலோப்பதிவாக பதியப்படுகிறது. அனுமதி அளியுங்கள்.”

ஹோலோப்பதிவு முடிந்தது. அவன் நன்றி சொல்லிவிட்டு மறைந்த அடுத்த விநாடி, அந்த ராஜீவ் மீண்டும் தோன்றினான். “கங்ராஜுலேஷன்ஸ் ஸர்! இனிஷியல் பேமண்டாக நீங்கள், 562,139.91 கட்ட வேண்டும்.”, என்றான்.

”பேங்க்!” என்றேன். அவன் காட்டிய இடத்தில் எனது எண்ணை எழுதிவிட்டு காத்திருந்தேன். நீலக் கதிர் கற்றைகள் என் இடது கண்ணை ஒரு முறை வருடிச் சென்றது.

“பணம் கிடைத்தது. நன்றி பிரவீன் ஸர். டெலிவரி 14ம் தேதி காலை. வந்து விடுங்கள்.”

“ஒரு நிமிடம். டெலிவரியின் போது ஃப்யூவல் ஃபில் பண்ணிக் கொடுப்பீர்களா, எப்படி?”

“டெலிவரியின் பொழுது 30 நிமிடத் தேவைக்கான ஃப்யூவல் மட்டுமே ஃபில் பண்ணித் தருவோம். வேண்டுமென்றால் நீங்கள் சேம்பரை டெலிவரி எடுக்கும் பொழுது எங்கள் இடத்திலேயே, தனியாகப் பணம் கட்டி நிரப்பிக் கொள்ளலாம். பிரச்சனையிருக்காது. வேறு ஏதாவது கேட்க வேண்டுமா?”

”நன்றி.”
காணாமல் போனான்.

'ஷட்டில். எனது ரொம்ப நாள் கனவு. விஷ்வாவிற்கும், வர்ஷாவிற்கும் இதில் பயணம் செய்வது கண்டிப்பாகப் பிடிக்கும். பூர்ணாவை இடுப்போடு அணைத்து அந்தத் தெளிவானக் கறுப்பு வானத்தை, அதில் வைரங்களை போல் மின்னும் நட்சத்திரங்களை, கோள்களின் இயக்கங்களை, காட்டும்பொழுது அவள் உணர்வுகளை ரசிக்க வேண்டும். அவர்கள் இதுவரை அந்தக் காட்சியைப் பார்த்ததில்லை. நான் லைசன்ஸ் சிமுலேஷனில் பார்த்திருக்கிறேன். குழந்தைகளுக்கு ஸ்பேஸ் ஷூட் வாங்க வேண்டும். வீஃபோனில் கூப்பிட்டு விஷயத்தை சொல்லி விடலாமா? வேண்டாம்.நேரிலேயே சொல்லலாம்.'

அலுவலகத்தை விட்டுக் கிளம்பினேன். எனது காரை எடுத்துக் கொண்டு ஏர்வேயில் விரைந்தேன். லேண்டிங் லாட்டில் காரை இறக்கி விட்டு, வீட்டுக்கு சென்றேன். கதவில் எனது கண்ணைக் காட்டித் திறந்த பொழுது, பூர்ணா உள்ளறையில் குழந்தைகளுடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்தது கேட்டது.

“..னை நாள்டா லீவ்?”

”ஏழு நாள்மா” என்றான் விஷ்வா. ஏழு வயதாகிறது.

“என்னைக்குமா பொங்கல் வரும்?” ஆர்வமாகக் கேட்டாள் வர்ஷா. 4 வயது.

“14ம் தேதி.”

“இன்னும் த்ரீ டேஸ் இருக்கா?”

“வர்ஷா! உனக்குத் தெரியுமா? அப்பா நம்மை, இந்த லீவுக்கு டூர் கூட்டிட்டு போறேன்னு சொல்லிருக்கார்.” என்றான் விஷ்வா.

“என்னைக்குமா டூர் போறோம்?”

“தெரியவில்லை. உங்கப்பாதான் சொல்ல வேண்டும். அநேகமாக பொங்கல் கொண்டாடிவிட்டுக் கிளம்புவோம் என்று நினைக்கிறேன்.”

“பொங்கல்ன்னா என்னம்மா? எதுக்கு கொண்டாடனும்?” வர்ஷா.

“அது, ஒரு காலத்தில் ஜனங்கள் எல்லாம் அரிசி, கோதுமை இந்த மாதிரி செடியில வளர்கிற தானியங்களால் தயாரிக்கப்பட்ட உணவுகளைத்தான் சாப்பிட்டார்கள். அதனால் அவற்றைக் கஷ்டப்பட்டு விவசாயம் செய்து உற்பத்தி செய்தார்கள். பொங்கலுக்கு சில நாட்களுக்கு முன், அந்த தானியங்களை அறுவடை செய்வார்கள். அறுவடை செய்தபின் விற்பனைதான். அதன் மூலம் அவர்களுக்குப் பணம் கிடைக்கும். அறுவடைக்கு முன் கஷ்டம். அறுவடைக்குப் பின் அதன் பலன் என்றதால் அறுவடை காலத்தை திருவிழா காலமாக்கினார்கள். அதுதான் பொங்கல். எல்லோரும் அன்றைக்கு வீட்டில் பொங்கல் சமைப்பார்கள். கரும்பு, கிழங்கு போன்ற விளைகின்ற பொருட்களை சாப்பிட்டு கொண்டாடுவார்கள்.”

“கரும்பு எப்படிமா இருக்கும்?”

“கருப்பாக, இனிப்பாக இருக்கும் என்று படித்திருக்கிறேன்.”

“இப்ப கரும்பு எங்க கிடைக்கும்?”

“இப்ப எங்கேயும் கிடைக்காதுடி.”

“அப்ப நாம இந்தத் தடவை பொங்கலாவது வீட்டில் சமைப்போமா?”

“அது.. அது.. அம்மாவுக்கு அது எப்படி செய்றதுன்னு தெரியாதேடா.”

“போங்கம்மா. ரெசிபி ஏதாவது டேட்டாபேஸில் இருக்காதா? தேடிப்பாருங்கம்மா. நாம பொங்கள் சமைப்போம்” என்றான் விஷ்வா ஆர்வமாக.

“அதுக்கு அரிசி வேணும்டா. அது கிடைக்காதே. அவள்தான் ஏதோ சின்னப் பெண் கேட்கிறாள் என்றால் நீயும் ஆரம்பிக்காதே.”

இருவருக்கும் எனர்ஜி குறைந்து போன நேரத்தில் நான் உள்ளே நுழைந்தேன்.

“ஹாய் குட்டீஸ்! அப்பா உங்கள் எல்லாருக்கும் ஒரு சர்ப்ரைஸ் வைத்திருக்கிறேன். என்னவென்று தெரியுமா?”

“என்னங்க? டூர் போறதா? எங்கே போகிறோம்?”

“டூர்தான். ஆனால் எதில் போகப் போகிறோம் தெரியுமா?”

“என்ன? ஸப்மெரின் எதிலாவது டிக்கட் எடுத்திருக்கிறீர்களா என்ன?”

“இல்லை. ஷட்டில். ஸ்பேஸ் ஷட்டில். வாங்கிவிட்டேன்!!!”

“வாவ்! நிஜமாவா?!”

“ஆமாம். பொங்கல் அன்றைக்கு டெலிவரி.”

“ஃபர்ஸ்ட் ட்ரிப் எங்கே போகலாம்?”

“அப்பா,அப்பா எங்கேயாவது கூல் கிளைமேட்டா போலாம்பா.”

“ரொம்ப தூரம் போக வேண்டாம். பக்கத்தில் எங்கேயாவது பிளான் பண்ணுங்க.” பூர்ணா.

“ம்ம்.. கூல் கிளைமேட்டா, பக்கத்திலே. ம்ம். ஓகே. பொங்கல் அன்றைக்கு மதியம் கிளம்புகிறோம். நான்கு நாள் டூர். பூர்ணா, அதற்கு ஏற்றார் போல் பாக் செய்து கொள்.”

“ம். சரி. எங்கே போகிறோம்?”

“ப்ளாக் ட்வார்ஃப்” என்று கண்ணை சிமிட்டினேன்.

அவள் சந்தோஷத்தில் என்னைக் கட்டிக் கொண்டாள் , “வாவ்!! சூரியனுக்கா?!”

6 comments:

கிரி said...

கலக்கலா எழுதி இருக்கீங்க..படிக்க ரொம்ப சுவாராசியமா இருந்தது..

பேச்சுக்கு கூறவில்லை ..உண்மையாகவே

வாழ்த்துக்கள்

பாலராஜன்கீதா said...

வாத்தியாரின் திமலா நினைவிற்கு வந்தது

யோசிப்பவர் said...

நன்றி கிரி! இப்பதான் இந்தப் பக்கம் வர்ரீங்கன்னு நினைக்கிறேன்.

யோசிப்பவர் said...

வாங்க பாலராஜன்கீதா,
முதலில் கதையை படித்த ஒருவர் ஆட்டோமொபைல் ஷோரூம் நினைவிற்கு வந்தது என்றார். நீங்கள் இப்படி சொல்கிறீர்கள்!

காஞ்சனை said...

இந்தக்கதை நல்லாருக்கு.

//விலை 5,134,999.//
இது போன்ற சின்னச்சின்ன விஷயங்களில் கவனம் செலுத்தியிருப்பது ரசிக்க வைக்கிறது.
;-))

Anonymous said...

hai Yo
it is a very nice story.ippathan formkku vaaringa.
- Iniya